بررسی عملکرد و اجزای عملکرد چهار ژنوتیپ گندم دیم در سه الگوی مختلف کشت در منطقه ایلام

به‌منظور بررسی تأثیر تراکم‌های مختلف بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد چهار رقم گندم نان، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در مزرعه کشت و صنعت میثاق سبز شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت­های خرد شده در دو فاکتور(رقم به عنوان عامل اصلی و فاصله خطوط کشت به عنوان عامل فرعی) و در چهار تکرار مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. تیمار‌های اصلی شامل چهار رقم زاگرس، لاین B، کوهدشت و کرج، تیمارهای فرعی شامل سه الگوی کاشت با فواصل خطوط معادل 15، 20 و 25 سانتی‌متر بودند. کلیه الگوهای یادشده با تراکم 300 دانه در مترمربع اجرا گردید. نتایج نشان داد اختلاف طول آخرین میان­گره، تعداد دانه در خوشه و ماده خشک در ظهور خوشه، در سطح احتمال آماری یک درصد معنی‌دار بود. در این آزمایش رقم کوهدشت و زاگرس به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را به خود اختصاص دادند. بیشترین تعداد سنبله در متر مربع و بالاترین تعداد دانه متعلق به رقم کوهدشت و همچنین بالاترین وزن هزار دانه مربوط به رقم کرج بود. در هر چهار رقم با افزایش تراکم بوته در واحد سطح، تعداد سنبله در متر­مربع تنها مؤلفه‌ای از عملکرد بود که افزایش نشان داد.